اشعار عاشقانه

دو سایه بر هم بر دیوار

اشعار عاشقانه

دو سایه بر هم بر دیوار

سال نو مبارک

باورتون می شه یک سال دیگه هم تموم شد

داره سال نو می شه 

امسال دوباره بهار به همه انسان ها کلی شکوفه و زیبایی  هدیه می ده.

من که امسال سبزمو دیر سبز کردم و به سال نو نمی رسه


امسال سال نو دعا می کنم که:


- روزی بیاد که همه ما انسان ها دست از بدهامون برداریم و دنیایی بسازیم مملو از خوبی.

دنیایی که که کلماتی چون ظلم ، ظالم ،تجاوز، قتل، زندان و.... از لغت نامه هاش حذف شده باشه.

 

- دعا می کنم  انسان هایی قدرت ،پول،پست ،مقام و... باعث شده چشمشون را به روی تمام حقایق ببندن امسال به خودشون و به دیگران این فرصت را بدن که طعم آزادی، شادی، برابری اقلیت ها(مذهبی، قومی و..)و .... بچشن


و در آخر امیدوارم روزی بیاد که ایران ما

خانه ما

خانه ای آباد ، آزاد ، سربلند و باعزت برای همه ما ایرانیان بشود.


سال نو مبارک


بهار

اینجا همه درختها پر از شکوفه شدن و به استقبال بهار دارن میرن

همه جا خیلی زیبا شده

دلم کمی گرفته


دست تو یاس نوازش

در سحرگاه بهاری
ای همه آرامش از تو
در سر انگشتت چه داری
در کتاب قصه ی من
معنی هر دل سپردن
خود شکستن بود و مردن
در غم خود سوگواری

ای همدم ای مرهم
ای خط سرنوشتم
ای همدم ای مرهم
بی تو چه می نوشتم

من چه بودم نقش باطل
قایقی گم کرده ساحل
باهزاران زخم بر دل
از عزیزان یادگاری
بی نیاز از هر نیازی
بی خبر از حیله سازی
باگناه پاکبازی
باختم در هر قماری

ای همدم ای مرهم
ای خط سرنوشتم
ای همدم ای مرهم
بی تو چه می نوشتم

من چه بودم شعله ی درد
قصه ی خاکستر سرد
زخمی دنیای نامرد
قصه ی چشم انتظاری
با من ویرانه از درد
دست تو اما چه ها کرد
ای که با معنای دیگر
عشق را آموزگاری

ای همدم ای مرهم
ای خط سرنوشتم
ای همدم ای مرهم
بی تو چه می نوشتم

ناجی قلب منی

تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته
نبودنت فاجعه ، بودنت امنیته
تو از کدوم سرزمین ، تو از کدوم هوایی
که از قبیله ی من ، یه آسمون جدایی
اهل هرجا که باشی
قاصد شکفتنی
توی بهت و دغدغه
ناجی قلب منی
پاکی آبی یا ابر
نه خدایا شبنمی
قد آغوش منی
نه زیادی نه کمی
منو با خودت ببر
من حریص رفتنم
عاشق فتح افق
دشمن برگشتنم
منو با خودت ببر
ای بوی تو گرفته تنپوش کهنه ی من
چه خوبه با تو رفتن ، رفتن همیشه رفتن
چه خوبه مثل سایه همسفر تو بودن
همقدم جاده ها ، تن به سفر سپردن
چی می شد شعر سفر بیت آخرین نداشت
عمر کوچ من و تو دم واپسین نداشت
آخر شعر سفر ، آخر عمر منه
لحظه ی مردن من ، لحظه ی رسیدنه
منو با خودت ببر

من عاشقم مجنون ِ تو

کنار ِ سیب و رازقی نشسته عطر ِ عاشقی
من از تبار ِ خستگی, بی خبر از دلبستگی... عاشقم

ابر شدم, صدا شدی
شاه شدم, گدا شدی
شعر شدم, قلم شدی
عشق شدم, تو غم شدی

لیلای من دریای من
آسوده در رویای من
این لحظه در هوای تو
گمشده در صدای تو
من عاشقم مجنون ِ تو
گمگشته در بارون ِ تو

مجنون ِ لیلی بی خبر
در کوچه هایت در به در
مست و پریشون و خراب
هر آرزو نقش ِ بر آب
شاید که روزی عاقبت
آروم بگیرد در دلت

کنار ِ هر ستاره ای نشسته ابر پاره ای
من از تبار ِ سادگی بی خبر از دلدادگی... عاشقم

ماه شدم, ابر شدی
اشک شدم, صبر شدی
برف شدم, آب شدی
قصه شدم, خواب شدی

لیلای من دریای من
آسوده در رویای من
این لحظه در هوای تو
گمشده در صدای تو
من عاشقم مجنون ِ تو
گمگشته در بارون ِ تو

مجنون ِ لیلی بی خبر
در کوچه هایت در به در
مست و پریشون و خراب
هر آرزو نقش ِ بر آب
شاید که روزی عاقبت
آروم بگیرد در دلت


شعر عاشقانه

my life was dark as a night
every thing was grey and clouded
my heart was frozen with loneliness

then i met you and the sun rose
the veil of cloud was lifted
my heart felt like was on fire
as the colors filled the sky

the sun gave colors to lonely skies
and brought my frozen soul back
to  life with its  loving warmth
I felt the gentle touch of morning

your love is my sunrise
my deepest wish is to
watch every sunrise with you
until the sunset of my life

I will love you for ever