ای همیشه روبرویم

ای همه بودنم از تو

........از تو

وقتی حرف میزنم از تو

جون میگیره تنم از تو

تو که عشق لایزالی

جاری آب زلالی

آفریننده ی ممکن

از نهایت بهاری

از تو که حرف میزنم

به یاد تو

هرچی میگم ترانه میشه

باغ بی برگی ما

گل میکنه

دریایی از ترانه میشه

کلمات گم شده توی کتابا دوباره معنا میگیرن

موجای غریب و دور از هم و تنها

لهجه ی دریا می گیرن

تو بگو تا که بجوشم

روح خود را نفروشم

آبی آینه ها را

از گل و جرعه بنوشم

ای همیشه روبرویم

تو بگو تا که بگویم

بشکند معجزه ی عشق

قفل سنگین گلویم