سپیده
در دور دست
قویی پریده بی گاه از خواب
شوید غبار نیل ز بال و پر سپید.
لب ھای جویبار
لبریز موج زمزمه در بستر سپید.
در ھم دویده سایه و روشن.
لغزان میان خرمن دوده
شبتاب می فروزد در آذر سپید.
ھمپای رقص نازک نی زار
مرداب می گشاید چشم تر سپید.
خطی ز نور روی سیاھی است:
گویی بر آبنوس درخشد زر سپید.
دیوار سایه ھا شده ویران.
دست نگاه در افق دور
کاخی بلند ساخته با مرمر سپید.
سهراب سپهری کتاب رنگ مرگ
بهم سر بزن
سلام.خیلی وبلاگ زیبایی داری.خوشحال میشم به من هم سر بزنی
سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام
مانا باشینو دلارااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام
ارادتمند شما ببخش تا ...بدرخشی